-
1 łup|ać się
impf (łupię się) vi [skała, drewno] to split ⇒ rozłupać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > łup|ać się
-
2 nadłup|ać
pf — nadłup|ywać impf (nadłupię — nadłupuję) Ⅰ vt (odłupać) to chip (slightly), to chip off (partially), to flake off (partially); (rozłupać) to crack (partially/slightly), to make a crack in [orzech]; to fracture, to split (partially) [kamień]- nadłupywać korę drzewa to chip some of the bark off the treeⅡ nadłupać się — nadłupywać się (odłupać się) [lakier] to chip (slightly), to chip off (partially); [kamień] to flake off; (rozłupać się) to crack (partially/slightly), to fracture, to split (partially)- przy futrynie nadłupał się tynk some of the plaster by the door frame has chipped offThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nadłup|ać
-
3 rozłup|ać
pf — rozłup|ywać impf (rozłupię — rozłupuję) Ⅰ vt (rozłamać) to split- piorun rozłupał drzewo the lightning split a tree- rozłupać skałę kilofem to break a rock with a pickⅡ rozłupać się — rozłupywać się [orzech, gliniane naczynie] to splitThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozłup|ać
-
4 pękać
impf ⇒ pęknąć* * *-am, -asz, -nąć; perf; vi(o lodzie, szybie) to crack; (o sznurku, strunie) to burst; (o koszuli, worku) to ripgłowa mi pęka (przen) — my head is splitting
pękać ze śmiechu (przen) — to burst with laughter, to be in stitches
* * *ipf.1. (o szybie, lodzie) crack; (= zarysować się) flaw; (= rozłupać się) rift, cleave; (o desce, pniu) split; ( o farbie) check, crack; (o sznurku, strunie, strąkach) burst; ( o wrzodzie) burst (open); (o ubraniu, tkaninie) rip; uszy mi pękają od tego hałasu this noise is ear-splitting; głowa mi pęka I've got a splitting headache, my head is splitting; choćbym pękł, to... not even if I had all the power in the world...; pękać z ciekawości burn l. burst with curiosity; pękać z dumy swell with pride, be puffed up with pride; pękać z zazdrości be burning with envy, be eating one's heart out; pękać ze śmiechu laugh one's head off, split one's sides; pękać w szwach burst l. split at the seams; sala pęka w szwach the house is full to bursting.2. (= rozrywać się) snap, break, split, rip; pękły mi spodnie my pants split.3. (= wybuchać) burst, explode; co chwila pękały granaty grenades would explode now and again; bomba pękła pot. the shit hit the fan, the curtains parted.4. (o wydaniu, konsumpcji) crack, blow, pop; pękło parę butelek pot. ( o piwie) we cracked a few; (o piwie, winie) we popped a few; ( o wódce) we tossed back l. killed a few; pękło tysiąc złotych pot. we blew a grand.5. (= bać się) pussyfoot, chicken out; nie pękaj! don't be such a chicken.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pękać
-
5 rozszczep|ić
pf — rozszczep|iać impf Ⅰ vt 1. (rozłupać) to cleave, to splinter [kłodę, polano]- piorun rozszczepił drzewo the lighting split a tree- kij rozszczepiony na końcu a stick splintered at the end2. Chem. Fiz. to decompose [światło]- rozszczepienie jądra nuclear fissionⅡ rozszczepić się — rozszczepiać się 1. (pęknąć) [gałąź] to splinter 2. przen. (podzielić się) [ruch, organizacja] to split 3. Chem. Fiz. (ulec rozszczepieniu) [światło, związek] to decomposeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozszczep|ić
-
6 rozłupywać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozłupywać
См. также в других словарях:
rozłupać — dk IX, rozłupaćpię, rozłupaćpiesz, rozłupaćłup, rozłupaćał, rozłupaćany rozłupywać ndk VIII, rozłupaćpuję, rozłupaćpujesz, rozłupaćpuj, rozłupaćywał, rozłupaćywany «uderzając mocno, rozdzielić, rozłamać, rozbić coś twardego; łamiąc pozbawić coś… … Słownik języka polskiego
rozszczepić — dk VIa, rozszczepićpię, rozszczepićpisz, rozszczepićszczep, rozszczepićpił, rozszczepićpiony rozszczepiać ndk I, rozszczepićam rozszczepićasz, rozszczepićają, rozszczepićaj, rozszczepićał, rozszczepićany 1. «rozpołowić coś wzdłuż czymś ostrym;… … Słownik języka polskiego
dwoje — D. dwojejga, CMs. dwojejgu, N. dwojejgiem «liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 2, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej» Dwoje ludzi, dzieci,… … Słownik języka polskiego
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
łupek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. łupekpku {{/stl 8}}{{stl 7}} skała o warstwowej budowie, dająca się łatwo rozłupać na cienkie płytki {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łupina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. łupinanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skóra lub skorupa owoców, warzyw (zwłaszcza tych, które mają jadalny korzeń), czasem także jajek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łupina orzecha,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porąbać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, porąbaćbię, porąbaćbie, porąbaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używając siekiery, topora itp., podzielić coś, najczęściej drewno, na kawałki; połupać, rozłupać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
